April 2008:
De uiteindelijke tijd die het zelf maken van de ligfiets heeft gekost is zeker een factor 4 groter dan hetgeen ik gedacht had. Vooral de research, het ontwerpen, het denkwerk over de details en de productiemethode, het maken van mallen, het voorbereiden voor het lassen en vooral het afwerken hebben de nodige uurtjes gekost.
Door een goede voorbereiding, het maken van een maatmodel op ware grootte en de daarop gebaseerde buig/lasmal, is de frame helemaal gebouwd zoals gepland.
Het fietsen: na een halfuurtje slingeren waren rechtdoor en voorzichtige bochten geen probleem. Hierna de constructie getest door het maken van noodstops, eens meer als 50km/uur te rijden en over onverharde wegen te rijden. Het duurde toch wel enkele honderden km voor ik me helemaal veilig voelde in het verkeer. Ook het gebruik van andere spieren was goed te merken, zeker bergop viel dat tegen. Na 1500 km ben ik met clickpedalen gaan rijden, hetgeen vooral bergop een aanwinst is doordat je nu ook aan de pedalen kunt trekken. Bij het naderen van voorrangskruising klik ik toch preventief een voet uit het pedaal. Ik merk dat ik op de ligfiets veel voorzichtiger ben dan op een gewone fiets in het verkeer. Vooral het niet even snel achterom kijken ( ik draag een bril en dan kun je niet als je achterom kijkt in je ooghoek door de bril kijken, je moet dan veel verder draaien) is een nadeel. Het spiegeltje aan het stuur is een mooi hulpmiddel maar is eigenlijk iets aan de kleine kant en ik denk erover dit te vervangen. Nadeel van dit spiegeltje is dat het uitsteekt en dus snel versteld raakt als je er tegen stoot. Het richten van het spiegeltje onder het rijden is geen probleem.
De fiets is erg stabiel, zowel bij lage als bij hoge snelheden, over verkeersdrempels en door het onverwacht rijden door gaten in het wegdek. Ik kan zonder handen aan het stuur rijden maar doe dit liever niet. (Te oud voor dergelijk stuntwerk). De draaicirkel vooral linksom is erg klein wat gemakkelijk is als je op een smal paadje wil draaien. De draaicirkel naar rechts is groter door de plaats van de bevestiging van de kogelkopjes. Vooral de ontspannen houding van de armen is bij langere tochten erg prettig. Het grootste tandwiel voor (52 tanden) gebruik ik niet. De reacties van de medeweggebruikers waren even wennen, je blijft toch een bezienswaardigheid hier in Z-Limburg.
Het alu-zitje is erg sterk en had uit dunnere plaat en strippen gebouwd kunnen worden. Verdere gewichtsbesparing had gehaald kunnen worden door het gebruiken van veel dunnere achterpadjes en het monteren van racewielen.Het Ventisit kussen is na 2000 km in staat van nieuw en ligt erg comfortabel.
Kosten: uiteindelijk heeft de complete fiets zo’n € 1000,- gekost, de standaard fietsonderdelen nemen hier zo’n € 700,- van voor hun rekening. De rest is materiaal van frame en zitje, zitkussen en laskosten. Werkuren zijn er niet betaald, allemaal hobby en vrijwilligerswerk. Aan het zitje heb ik een klein rugzakje bevestigd. Hierin zit alle gereedschap dat ik mogelijk nodig kan hebben, een kabelslot en EHBO-spul. Ook kan ik er natuurlijk spullen mee vervoeren. Aan de rugzak kan ik een achterlicht vastklikken. Het gereedschap heb ik nog niet nodig gehad, de eerste 2000km heb ik schadevrij gefietst, zelfs geen lekke band. Over de banden ben ik tevreden, je ziet nog geen sporen van slijtage. Met dit merk/type banden fiets ik ook door weer en wind op mijn Gazelle, in vergelijking met Schwalbe marathon (ook jaren mee gefietst) blijven in deze banden minder steentjes/glas etc. hangen.Tot nu toe heb ik de ligfiets als mooi-weer fiets gebruikt maar denk er toch over er spatborden op te monteren. Ook een bagagedrager zal er nog wel eens van komen en ben ik van plan het stuur smaller te maken, aan beide zijde kan er nog zo’n 4 cm vanaf. Ook denk ik erover om de hoek van het zitje te verkleinen naar 30˚. Het ontwerpen en maken van de fiets was tijdrovend maar het geeft veel voldoening als je iets bedenkt en uitvoert dat voldoet aan je eigen wensen. Al met al is mijn ligfiets een mooie aanwinst en erg plezierig om mee rond te rijden, vooral iets langere afstanden over rustige wegen.
December 2008 :
Na ca 3500 km schadevrij rijden (zelfs geen lekke band) ben ik nog steeds erg tevreden over mijn ontwerp en uitvoering. Het spiegeltje is inmiddels vervangen door een iets groter exemplaar en het in het zitgedeelte van het ventisit matje heb ik nog een extra laagje ventisit geduwd. Het zitgedeelte was iets platter geworden maar het hele zitje ziet er nog uit als nieuw. Het grootste tandwiel voor (52 tandjes) gebruik ik niet. Het middelste blad met 42 tandjes wordt bijna altijd gebruikt. Het kleinste tandwiel voor gebruik ik op de hellingen, maar bergop fietsen doe ik nog steeds niet graag. Met de ligfiets heb ik de neiging om hellingen te vermijden, ik rij liever een stukje om. Terwijl ik met mijn gewone fietsen geen meter teveel rij.
Zelfs na 3500 km merk ik dat ik op de ligfiets veel voorzichtiger ben in het verkeer als met mijn andere fietsen. Deels denk ik dat dit komt doordat ik op de ligfiets minder overzicht heb, met name het snel achterom kijken blijft een probleem. Het kijken in een spiegeltje geeft toch geen goed gevoel van overzicht. Ook fiets ik liever niet in een drukke stad omdat je dan steeds weer opnieuw moet optrekken. Wegfietsen gaat nu eenmaal niet zo gemakkelijk als op een gewone fiets. Op deze ga je gewoon op een pedaal staan en je 80kg lichaamsgewicht doet de rest. Op een ligfiets moet je echt duwen en wil dit gemakkelijk gaan dan moet je steeds terugschakelen. Ook dit is een verschil met een gewone fiets: op mijn gewone fiets gebruik ik hooguit 3 versnellingen en schakel ik zelden, op mijn ligfiets gebruik ik veel meer versnellingen en schakel ik heel vaak. Je merkt op een ligfiets veel sneller als de weg iets omhoog gaat dan op een gewone fiets.
De plannen om mijn stuur in te korten zijn er nog steeds, alleen is 't er nog steeds niet van gekomen.
Als ik kijk wanneer ik mijn ligfiets gebruik ipv mijn gewone fiets of mijn racefiets dan merk ik dat ik voor korte stukjes mijn ligfiets nooit gebruik. De ligfiets is er voor langere stukken (10- 80km) bij droog weer. De racefiets komt haast nooit meer buiten. Als ik langere stukken op mijn gewone fiets zit (langer als een uur) merk ik heel goed het verschil in comfort tussen een gewone fiets en mijn ligfiets. Fietsen op de ligfiets is pijnloos terwijl je op een gewone fiets na verloop van tijd van alles begint te voelen: je rug, zitvlak, handen. Het fijne is dat je op de ligfiets echt ontspannen kunt op stukkken met wind in de rug of bergaf. Wel merk ik nog steeds dat ik andere beenspieren gebruik dan bij mijn gewone fiets, zeker als ik bergop/vals plat rij en door de klikpedalen ook aan de pedalen trek.
De positie van het stuur bevalt prima, de armen hangen steeds ontspannen en je hoeft niets vast te houden. Ik vind het dan ook vreemd dat bij zo veel ligfietsen met onderstuur het stuur omhoog is gebogen.
Deze website heeft inmiddels meer dan 1600 bezoekers gehad. Deze grote belangstelling heeft ons (de fietser/constructeur en de webmaster) gemotiveerd om de teksten ook in het engels weer te geven. De LIQFITS heeft op zaterdag op Cylce-Vision bij de zelfbouwers gestaan, een leuke ervaring. Ook heb ik veel positieve reacties op de fiets en de website ontvangen, waarvoor dank.